توبه اي مي طلبد عفو ِ اله ِ من و تو كه كند رحم به اين ناله و آه ِ من و تو لطف حق منتظر ِ بارش ِ چش

توبه اي مي طلبد عفو ِ اله ِ من و تو

كه كند رحم به اين ناله و آه ِ من و تو

لطف حق منتظر ِ بارش ِ چشمان كسي است

تا بشويد گنه از روي سياه ِ من و تو

ابر ِ رحمت چكد از گوشه ي چشمان دعا

قدرتي هست در اين توشه ي آه ِ من و تو

يك قدم مانده به تقدير شب قدر بيا

نيست جز آه سحر گاه ، پناه من و تو

گِرِِهي باز كن از رشته ي غمهاي بزرگ

تا گره وا شود از ابروي ماه من و تو

چشم دل ماند ز ديدار نگارنده ي خويش

اي دل اينجاست خدا چشم به راه من و تو

چشمه ي آب بقا گر چه نخشكد هرگز

پس چه شد يك شبه خشكيد نگاه من و تو؟

بس كن اي مدعي ِ دين ِ نفاق آلوده

شهرمان تيره شد از رنگ گناه من و تو

علت اينكه نيامد پسر فاطمه چيست؟

مانده در پرده ي اعمال تباه من و تو !

گر شود دست توسل ز ولايت كوتاه

سامري مي شكند قُبح گناه من و تو

هدف از خلقت ما معرفت محبوب است

اين جهان نيست قدمگاه رفاه من و تو

نور ما نور حسين است ، خدا مي داند

كربلاي دل ما هست گواه من و تو

محمود ژوليده