وصيت
مرغ باغِ حسنم تشنه ي چشمانِ حسين
خون من ريخته بر گوشه ي مژگان حسين
با سرشك بصرش كرده وصيت پدرم
دل خود وا ننهم از سرِ پيمان حسين
--------------------------------------------------
شقاوت
بزن فرياد تا فهمم كجايي
به چشم تارِ خونينم نيايي
من تنها و يك لشكر شقاوت
بگو زيرِ كدامين دست و پايي
بازم از واقعه دشت بلا یاد آمد