امام زمان عج (مناجات) - 136

امام زمان(عج)-مناجاتی

مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد

از جادة سه‌شنبه شب قم شروع شد

آیینه خیره شد به من و من به‌ آیینه

آن قدر خیره شد که تبسم شروع شد

خورشید ذره‌بین به تماشای من گرفت

آنگاه آتش از دل هیزم شروع شد

وقتی نسیم آه من از شیشه‌ها گذشت

بی‌تابی مزارع گندم شروع شد

موج عذاب یا شب گرداب؟! هیچ یک

دریا دلش گرفت و تلاطم شروع شد

از فال دست خود چه بگویم که ماجرا

از ربنای رکعت دوم شروع شد

در سجده توبه کردم و پایان گرفت کار

تا گفتم السلام علیکم ... شروع شد

امام زمان(عج)-مناجاتی

مجنون حریف غصه ی لیلا نمی شود

زخم فراق بی تو مداوا نمی شود

فالی زدم به حضرت حافظ جواب داد

بخت همیشه بسته ی ما وا نمی شود

آب از سرم گذشته در این موج بی کسی

ساحل حریف طعنه ی دریا نمی شود

من آمدم به درد دلم چاره ای کنی

حالا مگر به جان تو فردا نمی شود

قدری بیا و حال خراب مرا ببین

حالی بپرس کم ز تو آقا نمی شود

دلخوش به هیئتم که همیشه حضور تو

جز در هوای روضه ی سقا نمی شود

جان دو دست حضرت عباس جان مشک

قا بیا که بخت دلم پا نمی شود

آقا به جان پهلوی زهرا ظهور کن

درد مدینه بی تو مداوا نمی شود

آقا شنیده ایم که بهار ظهور تو

بی انتقام حضرت زهرا نمی شود

امام زمان(عج)-مناجات و ولادت

بال زدیم و به آسمان نرسیدیم

تا به افق های بیکران نرسیدیم

در خم یک کوچه جا زدیم دوباره

مثل همیشه به کاروان نرسیدیم

شیعه‌ی خوبی نبوده ایم برایش

ما به حضور اماممان نرسیدیم

هر شب از این جاده رفته ایم ولی حیف

تا به سحرهای جمکران نرسیدیم

کوچه به کوچه شمیم سیب بیارید

یا خبری از سوی حبیب بیارید

کار جنونم به تماشا کشیده است

یک دو نفس لاأقل شکیب بیارید

با غم تو قلب من کنار نیامد

بغض های جمعه ام به کار نیامد

چشم ها سپید شد به راه عبورش

از گذر جاده ها سوار نیامد

در نفس باغ بوی پیرهنش نیست

یوسف شب های انتظار نیامد

نیست تاب عشق علی در دل دنیا

وارث طوفان ذوالفقار نیامد

دل ز همه جز تو گسستم که بیایی

دل به سر زلف تو بستم که بیایی

امام زمان(عج)-ولادت و مناجات

آذین بسته شهر برای شما  ولی

اصلا خبر نشد ز عشق خدا  ولی

من دلخوشم دوباره به این زرق و برق ها

این زرق و برق ها كه ندارد صفا  ولی

شكر خدا كنیم كه در كوچه های شهر

حرف از شما شده  - آقا بیا – ولی

((این جشن ها برای من آقا نمی شود))

جشن بدون تو اصلا چرا؟  ولی

بگذار كه ریسه ببندند برایتان

بگذار برقصند به پای  شما ولی

این انتظار به رقص و آوارز كی شود ؟

باید دعا كنیم كه یا ربنا... ولی 

ما بی خیال غیبت و روز ظهورتان

ما بی خیال ندبه و این جمعه ها  ولی

گفتند می رسی و به دنبال تو بهار

با خنده ای به گونه ی این شیعه ها  ولی

یك روز می رسی منتقم عشق ما حسین

ای تك سوار ، یوسف زهرای ما  ولی

احساس می كنم كه روضه به پا شود

با صحبت از حسینِ تو و كربلا  ولی

ای كاش كه عمه زینبتان را نمی زدند

ای كاش نمی زدند به نیزه .... خدا- ولی ....

امام زمان(عج)-مناجات

گرفته بوی تو را خلوت خزانی من

کجایی؟ ای گل شب‏بوی بی‏نشانی من!

غزل برای تو سر می‏برم عزیزترین!

اگر شبانه بیایی به میهمانی من

چنین که بوی تنت در رواق‏ها جاری است

چگونه گل نکند بغض جمکرانی من؟!

عجب حکایت تلخی است نا امید شدن

شما کجا و من و چادر شبانی من؟!

درین تغزل کوچک سرودمت ای خوب!

خدا کند که بخندی به ناتوانی من

به پای‏بوس تو، آیینه دست‏چین کردم

کجایی؟ ای گل شب‏بوی بی‏نشانی من!

امام زمان(ع)-مناجات

صدای آمدنت را به گوش ما برسان

زمان غیبت خود را به انتها برسان

نگاه نافذ خود را بر این گدا انداز

برای درد نهفته کمی دوا برسان

اگرچه بهر ظهورت نکرده ام کاری

بیا و بر لب ما فرصت دعا برسان

به صبح جمعه موعود زائرم فرما

به خاک بوسی روز فرج مرا برسان

برای روز ظهور تو کعبه پا برجاست

بیا سرور دوباره بر آن بنا برسان

کنار تربت زهرا به وقت نافله ات

دعای خویش به یاری این گدا برسان

نوشته ام به وصیت اگر میسر شد

بیا و مرده ما را به کربلا برسان

امام زمان(عج)-مناجاتی

دلم قرار نمی‏گیرد از فغان بی تو

سپندوار ز کف داده‏ام عنان بی تو

ز تلخکامی دوران نشد دلم فارغ

ز جام عیش، لبی تر نکرد جان بی تو

چو آسمان مه‏آلوده‏ام ز دلتنگی

پر است سینه‏ام از انده گران بی تو

نسیم صبح نمی‏آورد ترانه‏ی شوق

سر بهار ندارند بلبلان بی تو

لب از حکایت شبهای تار می‏بندم

اگر امان دهدم چشم خونفشان بی تو

از آن زمان که فروزان شدم ز پرتو عشق

چو ذره‏ام به تکاپوی جاودان بی تو

گزاره‏ی غم دل مگر کنم چو «امین»

جدا ز خلق به محراب جمکران بی تو

امام زمان(ع)-مناجات

شـــروع قصـــه بـــا بـــرگشتــــن تــــو

کجــــا مــــا و کجــــا بــــرگشتــــن تــــو

ولـی نــه، مــانــده از چشــم انتظــاری

فقــط یــک نــدبــه تــا بــرگشتــن تـــو

×

تــــو کــــه درد آشنــــای اهـــــل دردی

تــو کــه دســت کســـی را رد نکـــردی

بگو حالا که دل هامان شکستـه اسـت

دلـــت مـــی آیـــد آیـــا بــــر نگــــردی؟

×

کنــــار پنجـــــره، گلـــــدان خـــــالـــــی

شکـــوه عشـــق بـــا دستـــان خـــالـــی

بیــا، چشــم انتظـــار میهمـــان اســـت

صفـــای سفـــره ای بـــا نـــان خـــالــــی

×

بمـــان ای جلـــوه ی گُـــم بــــا دل مــــا

بـــه شـــوق یـــک تبسّـــم بـــا دل مـــا

ببین در غیبت بـاران چـه کـرده اسـت

خـــزانِ بــــی تــــرحّــــم بــــا دل مــــا!

امام زمان(ع)-مناجات

با اینكه روضه خوانم و می خوانم از شما

 فهمیده ام كه هیچ نمی دانم از شما

 یا ایها العزیز! ذلیل معاصی ام

 باید ز شرم چهره بپوشانم از شما

 می ترسم از رسیدن آن جمعه ای كه من

 جای سلام، روی بگردانم از شما

 رویی نمانده است به چشمت نظر كنم

 پس بی دلیل نیست گریزانم از شما

 من اصل انتظار تو را برده ام ز یاد

 با انتظارهای فراوانم از شما

 من نان به نرخ نام تو خوردم، حلال كن

محض رضای ذائقه می خوانم از شما

امام زمان(عج)-مناجات

خورشید من! امشب پرتو نیفشانی

کز من نمی‏آید آیینه گردانی

امشب دلم ابری است، دارم برای تو

یک چشم بارانی، یک روح طوفانی

حس می‏کنم دیری است همرنگ چشمانت

ننوشته می‏خوانم، ناگفته می‏دانی

ای دل! پذیرا شو، دردی که می‏گفتی

ناخوانده می‏آید امشب به مهمانی

امشب که می‏ترکد بغض قفس‏هامان

باید پری افشاند ای روح زندانی!

مردی تبر بر دوش، از کعبه می‏آید

مردی که پیموده است یک راه طولانی

پایان نمی‏گیرد، راهی که او دارد

آغاز آیینه است پایان حیرانی

وقتی که او آمد، آیینه باید شد

تا گل کند در ما، خورشید پنهانی

امام زمان(عج)-مناجاتی

جز آشنایی تو علاج غریــب نیست

بـرگرد آشنا که دلم را شکیب نیست

هر چند کوله بار دل ماست همرهت

هرگز کسی بسان تو مولا غریب نیست

ما عاشق توئیم که چیزی بــرای ما

زیــباتـر از نظاره روی حبیب نیست

برگو چگونه بی تو شود سبز زندگی

ما را که از نسیم تو حتی نصیب نیست

ای بر فراز منبر حق رتبه ات بیا

کینک در ازدحام مخاطب خطیب نیست

برگرد ای اجابت دل ها که در دلم

زخـــمی به غیر ناله امن یجیب نیست

چون یک نگاه مهر تو بر( آذری) فتد

گر مهر و مه دهند به دستش عجیب نیست

امام زمان(عج)-مناجاتی

زهرا محدّثی خراسانی

بر آمدنت جهان تفأل زده است

خورشید دوباره بر زمین پل زده است

برخیز و بیا که در قدومت، حتّی

پاییز به گیسوی خودش گل زده است

×××

صادق جعفری

مشهورترین دعای ما یا مهدیست

فرمانده و مقتدای ما یا مهدیست

اینجا همگی به نام او می‌گذرند

اسم شب کوچه‌های ما یا مهدیست 

×××

غلام رضا فاتحی

یک منتقم از طواف حج می آید

با اسب، و ذوالفقار کج می آید

 آمین  خدا  برای  اللهم

عجل ولیک الفرج می آید

×××

مهدی صفی یاری

از عـصـر قـدیم با تو عهدی دارم

وز نام شما به کام شهدی دارم

ایــام ولادتــت امـــام حـــاضـــر

بـر لب شب و روز ذکر مهدی(عج)دارم

***

عمری است که در سوز غم فاطمه هستی

دلسوخته ی عمر کم فاطمه هستی

من مطمئنم روز ظهورت اول

در فکر بنای حرم فاطمه هستی

امام زمان(عج)-مناجاتی

تهران... هوای سربی آذر... ولی عصر

دور از نشاط صبح و کبوتر... ولی عصر

سرسام بنزها و صدای نوارها

شب های بی چراغ و مکدر... ولی عصر

خاموش در بنفش مه و آسمان خراش

در برزخی سیاه شناور... ولی عصر

پنهان در ازدحام کلاغان بی اثر

زیر چنارهای تناور... ولی عصر

خالی از اتفاق رسیدن تمام روز

دلگیر و سرد و دلهره آور... ولی عصر

با لنزهای آینه ای پرسه می زنند

ارواح نیمه جان زنان در... ولی عصر

مانند یک جذامی از خود بریده است

درهای و هوی آهن و مرمر ... ولی عصر

***

یک روز جمعه سرزده آقا بیا ببین!

تو نیستی چه می گذرد در ولی عصر؟!

امام زمان(عج)-مناجاتی

تا گریه هست دانه ما بی جوانه نیست

تا روضه هست هیچ دلی بی بهانه نیست

گر چه دلم گرفته از این روزهای سرد

از آتش فراق دلم بی زبانه نیست

آقا کبوترم کن و زیر پرت بگیر

دیگر دلم وسیع شده، فکر دانه نیست

هر جا که جای داده ایم می نشینم و

کارم دوباره نق زدن کودکانه نیست

تو آمدی و سر زدی و من نبوده ام

دیدی دوباره هیچ کسی بین خانه نیست

می خواستی که زائر سجاده ام شوی

دیدی تب عبادت من عاشقانه نیست

امام زمان(عج)-مناجاتی

پر کن دوباره کیل مرا ایها العزیز

دست من و نگاه شما ایها العزیز

رو از من شکسته مگردان که سال هاست

رو کرده ام به سمت شما ایها العزیز

جان را گرفته ام به سر دست و آمدم...

از کوره راه های بلا ایها العزیز

وادی به وادی آمده ام از درت مران

وا کن دری به روی گدا ایها العزیز

چیزی که از بزرگی تو کم نمی شود

این کاسه را...فاوف لنا...ایها العزیز

ما جان و مال باختگان را رها مکن

بگذار بگذرد شب ما ایها العزیز

دستم تهی است راه بیابان گرفته ام

محتاج یک نگاه تو یا ایها العزیز

امام زمان(ع)-مناجات

آید ز سفر نگارم ان شاءالله

آن نور دو چشم تارم ان شاءالله

سوگند خورم كه صبح روز فرجش

جان در قدمش سپارم ان شاءالله

گر یار بیاید نفسی دیدن من

سر در ره او گذارم ان شاءالله

تا سینه نفس دارد و دل سوزِ نوا

دست از طلبش ندارم ان شاءالله

یك بار چه می شود بیاید سویم

آن دلبر گل عذارم ان شاءالله

پیغام به من رسانده پیك دلبر

آید سحری كنارم ان شاءالله

داده است به من وعده كه بعد از موتم

آید به سر مزارم ان شاءالله

مام زمان(ع)-مناجات

تا كجا فاصله افتاد میان من و تو

چند فرسنگ جدایست مكان من و تو

كاشكی خیر نبیند دلش آتش گیرد

بانی این همه دوری میان من و تو

چند سال است قنوت من و تو یكسان است

آیه های فرج روی زبان من و تو

نقطه مشترك ماست همین هم خوبست

اشك سرخی كه مسیحای نشان من و تو

باز هم جمعه شد و نبض زمان بالا رفت

مثل این ثانیه ها و ضربان من و تو

امام زمان(ع)-مناجات

ای آن که خداوند یکتا به تو می نازد

 تو یوسف زهرایی مولا به تو می نازد

 تو جنت الاعلایی جان بخش مسیحایی

 از بس که تو زیبایی حورا به تو می نازد

 تو پاکتر از پاکی تو خارج از ادراکی

 تو معنی لولاکی طاها به تو می نازد

 آدم شده مدیونت یوسف شده مجنونت

 موسی به تو می بالد عیسی به تو می نازد

 تو ناطق قرانی تو معنی عرفانی

 تو مظهر ایمانی تقوا به تو می نازد

 ای تاج سر زهرا هستی قمر زهرا

 ای گل پسر زهرا، زهرا به تو می نازد

 دل راه تو می پوید دنبال تو می جوید

 تنها ز تو می گوید تنها به تو می نازد

 عالم به حسین و او بر زینب خود نازد

 زینب به اباالفضل و سقا به تو می نازد

امام زمان(عج)-مناجات

ای انتظار جاری ده قرن تا هنوز

بی تو غروب می شود این روزها هنوز

اما هنوز چشم جهانی به راه توست

این جمعه آه می رسی از راه یا هنوز؟

با اشتیاق رویت تو رو به آسمان

هر چشم خیره است ولی ابرها هنوز...

باران پاک رحمتی و خاک می کشد

هر لحظه انتظار نزول تو را هنوز

تو وعده ی خدایی و جاری است یاد تو

در خواهش مکرر هر ربنا هنوز

در انتظار جمعهٔ تو ندبه می کند

(ناحیه ی مقدسه ی) کربلا هنوز

امام زمان(عج)-مناجاتی

یوسف كنعان من، كنعان شعرم پیر شد

باز آی از مصر باور كن كه دیگر دیر شد

درد هجرت چشم یعقوب دلم را كور كرد

پس تو پیراهن بیاور، ناله ام شب گیر شد

ای كه چون موسی عصایت را به دل ها می زنی

مُردم از غم، این عصا در قلب من چون تیر شد

ای مسیحای تمام شیعیان، عیسای من

نِی غلط گفتم كه عیسائیت عالم گیر شد

فصل غم، اندوهِ بی پایان، خزانِ بی بهار

شعله زد بر خاك، خاك سرزمینم قیر شد

آسمان سینه ام ابری است ای باران ببار

بس نباریدی دلم چون سوره ی تكویر شد

طاق ابرویت نشان از ذوالفقار حیدر است

لا فتی الا علی از سوی حق تقریر شد

 ماهِ پاكِ شامِ تنهاییِّ قلب خسته ام

شان تو درعرش و در فرش آیه ی تطهیر شد

پرده ی دیوار كعبه شد سیه از دوریت

شرحِ هجران تو در بیت خدا، تفسیر شد

گفت روزی مادرم دانی كه آقایت كجاست؟

منزل او در میان آسمان تقدیر شد

تا كه گوشم این سخن از مادرم بشنید، رفت

بر سر این مساله با ذهن من درگیر شد

گر همین باشد كه مادر گفت پس دیگر چرا

در اذان روز جمعه آسمان دل گیر شد؟

ناله ام نالید از نالیدنت، ای منتقم!

ناله ات از بهر آن طفلان بی تقصیر شد

 سهم جدّ اطهرت از سرزمین كربلا

یك تن بی سر، وَ صدها نیزه و شمشیر شد